Sabbatical
Nee, vandaag geen nieuwe blogpost zoals jullie dat van mij gewend zijn. Geen nieuw recept. Geen nieuwe foto. Geen nieuw verhaal. Even niet. Ik heb enkele weken geleden besloten om heel even een pauze in te lassen. Een soort vakantie. Een blog sabbatical.
Er zijn natuurlijk veel dingen die meespelen in deze keuze, en deze keuze is ook echt niet van het ene op het andere moment genomen. Mijn blog is mij namelijk zeer waardevol. Bloggen brengt namelijk alles samen wat ik leuk vind om te doen: bakken, fotograferen, schrijven, nieuwe dingen ontdekken, kennis delen. Het is gewoon heerlijk om mijn gedachten en creativiteit kwijt te kunnen. En dat het mij na al die jaren nog steeds plezier geeft, is de motivatie die ik nodig heb om door te gaan. En toch maak ik nu even een pas op de plaats.
Waarom? Simpelweg omdat andere zaken even voor moeten gaan. Juist omdat ik bloggen zo leuk vind gaat er ongemerkt veel tijd in zitten. Ik heb er niet genoeg voor gewaakt dat het bloggen niet ten koste gaat van andere (belangrijke) zaken. Mijn werk en opleiding verwachten op het moment van alles van mij (o.a. vanwege een nieuwe functie en het maken van de eindopdracht), en ik ben iemand die de lat graag hoog legt. Naast persoonlijke ontwikkeling en het tevreden houden van anderen probeer ik mezelf dus ook nog eens te overtreffen. Ik zit nu in een periode waarin ik mezelf teveel druk op leg om maar te blijven presteren en groeien. Het is steeds een stapje harder lopen. En dan komt mijn blog in het gedrang. Ook hiervoor leg ik de lat graag hoog, maar dat betekent wel dat al mijn vrije tijd wordt opgeslokt. De balans is weg. En dan is gewoon maar doorgaan niet het antwoord.
Het in de keuken staan voelt op het moment soms aan als ‘moeten’, terwijl het dat absoluut niet zo moet zijn. Daarnaast merk ik dat ik zo nu en dan mopper omdat ik niet weet wat ik moet schrijven. En natuurlijk weet ik dat wel, er komt elke keer een blog, maar het kost onnodige tijd en moeite. Bloggen voelt nu als een extra belasting in een toch al druk bestaan. En creativiteit kan ik niet forceren, het moet vanzelf komen als ik ontspannen ben, en dat ben ik nu even niet.
En dan moet ik accepteren dat het nu niet haalbaar is om twee keer in de week een blog te publiceren, ook al zou ik dat dolgraag willen. Ik moet reëel blijven... en mezelf streng toespreken: het is echt niet het einde van de wereld als ik even geen nieuwe blogs online plaats en mijn blog minder bezoekers trekt. Ja, het is moeilijk, maar het belangrijkste is dat ik er plezier in blijf houden, de rest is bijzaak. Dus voor nu zet ik mijn blog op een laag pitje, even geen artikelen, zodat ik straks weer voor de volle 100% door kan gaan.
De tijd is daar om mezelf even wat rust te gunnen, de batterij moet weer eens opgeladen worden. Ik ben teveel online, voer te weinig gesprekken met vrienden & familie, ik loop niet vaak genoeg het bos in, te weinig muziek, films, theater, te weinig fotografie die niets met eten te maken heeft… Ik wil gewoon weer eens de tijd nemen om over dingen na te denken. Ik hoop dat ik aan het einde van deze sabbatical nieuwe energie heb door alles los te laten wat energie zuigt.
En nee, geloof me, ik ben echt niet blogmoe. Bloggen is voor mij een uitlaatklep, wanneer dit helemaal weg zou vallen ga ik mijzelf enorm vervelen. Ik wil bloggen gewoon lekker als hobby blijven doen en blijven zien. Ik wil het weer gaan oppakken wanneer ik er weer de tijd voor heb, wanneer ik weer de inspiratie heb om te bakken, fotograferen en schrijven. Ik wil weer alle plezier terug krijgen door alleen te bloggen wanneer ik daar zin in heb.
Wat ik nu gaan doen? Als eerste even weg van mijn computer. De buitenlucht roept. Mijn wandelschoenen staan al klaar. De eerste voorbereidingen voor mijn vakantie (over drie weken naar Schotland) zijn getroffen. De literatuur voor de eindopdracht van mijn studie ligt klaar om gelezen te worden. De accu van mijn camera is opgeladen om een keer iets anders dan eten te fotograferen. Ben ik vanaf vandaag onbereikbaar? Nee hoor, ik lees nog gewoon jullie reacties en check mijn e-mail. Daarnaast ga ik wel proberen zo nu en dan wat op mijn Instagram account te plaatsen.
Dus voor nu tot ziens, ik hoop jullie allemaal over een tijdje weer terug te zien op mijn blog.
Veel liefs,
Tessa
Oh, wat jammer, maar wel heel begrijpelijk hoor. Ik wens je een ontzettend goede tijd, lekker naar buiten en veel sterkte met de eindspurt van je studie. Ik kijk ondertussen gewoon lekker naar je oude recepten, je blijft in mijn favorieten staan.
BeantwoordenVerwijderenTieneke
Dank je wel Tieneke! Ik verwacht ergens volgende maand weer terug te zijn :)
VerwijderenGroeten,
Tessa
Goed om in een druk leven even pas op de plaats te maken. Soms vragen belangrijke zaken om alle aandacht en energie. Ik wens je een fijne vakantie en een goede afronding van je studie. Ik ga gewoon nog eens wat oude berichten van je terugkijken om bak inspiratie op te doen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Margaret
Dank je wel Margaret, en veel bakplezier!
VerwijderenGroeten,
Tessa
Hoi Tessa,
BeantwoordenVerwijderenDank voor jouw openhartige verhaal! Je hebt je dilemma zo goed weten te verwoorden dat ik je alleen maar heel veel succes kan wensen met deze nieuwe weg die je nu kiest. Af en toe is het denk ik heel goed om pas op de plaats te maken. Als koken zo'n grote passie van je is, komt het vast weer op een later moment, op een voor jouw passende manier, bij je terug. Want het fijnste is als het ongedwongen en leuk is! En alhoewel ik moet toegeven dat ik de laatste tijd meer en meer jouw website bezoek, kan ik me ook heel goed vermaken met al jouw 'oude' recepten, want dat zijn er zo veel! Sterkte en vooral heel veel plezier gewenst met alles wat je gaat doen!
Groetjes,
Misja
Dank je wel voor je lieve woorden Misja!
VerwijderenGroeten,
Tessa
Ik zal je missen hier maar soms gaan andere zaken voor....
BeantwoordenVerwijderenIk wens je een fijne tijd toe!
Dank je wel Ceciel. Ik ben zo snel als mogelijk weer terug!
VerwijderenGroeten,
Tessa